clavar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /kɫəˈβa/, balear /kɫəˈva/
Occidental:  nord-occidental /kɫaˈβa/
valencià /kɫaˈvaɾ/, /kɫaˈβa/

Verb[modifica]

clavar trans., pron. ‎(pronominal clavar-se)

  1. Fixar mitjançant claus.
  2. (col·loquial) Cobrar car.
  3. (col·loquial) Donar, fer.
  4. Aturar en sec.
  5. (pronominal, argot casteller) aplomar-se

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: clavo, clava, clavem

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: cla·var (2)

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà-OpenThesaurus: clavar


Castellà
[modifica]

Peninsular: \klaˈβaɾ\
Americà: alt /klaˈbaɾ/, baix \klaˈβaɾ\

Verb[modifica]

clavar trans. ‎(present clavo, passat clavé, futur clavaré)

  1. clavar
  2. (pilota basca) picar

Sinònims[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: cla·var (2)

Vegeu també[modifica]

  • clavar. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].