fi
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Potser volíeu: FI
Multilingüe[modifica]
Símbol[modifica]
fi
Català[modifica]
- Pronúncia(i): /fi/
- Etimologia:
Nom[modifica]
fi m. (plural fins)
- Objectiu, finalitat o motivació.
Traduccions[modifica]
Objectiu, finalitat o motivació
|
Nom[modifica]
fi f. (plural fins)
- Lloc on s'acaba una cosa.
- Moment en què acaba una història, un relat, una pel·lícula.
Sinònims[modifica]
Antònims[modifica]
Traduccions[modifica]
Lloc on s'acaba una cosa
Nom[modifica]
fi f. (plural fis)
Traduccions[modifica]
Lletra de l'alfabet grec
Adjectiu[modifica]
fi m. (femení fina, plural masculí fins, plural femení fines)
- Dit dels materials poc gruixuts.
- Extremadament dividit en partícules.
- Objecte que s'ha fet amb delicadesa o persona que es mou amb delicadesa.
- Dit de les persones que acostumen a parlar sense fer servir paraules malsonants.
Derivats[modifica]
Sinònims[modifica]
Antònims[modifica]
Traduccions[modifica]
Poc gruixut
|
|
Amb delicadesa
Adverbi[modifica]
fi
Vegeu també[modifica]
- Article corresponent a la
Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
Català antic[modifica]
Verb[modifica]
fi
Variants[modifica]
Castellà[modifica]
Nom[modifica]
fi f. (plural fíes)
- fi (lletra grega)
Gal·lès[modifica]
Pronom[modifica]
fi
- Jo (pronom tònic de primera persona del singular).
Italià[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈfi/
Nom[modifica]
fi f. (plural invariable)
- fi (lletra grega)
Categories:
- Símbols multilingües
- Codis de llengua
- Derivats del llatí al català
- Substantius masculins en català
- Substantius femenins en català
- Adjectius en català
- Adverbis en català
- Formes verbals en català antic
- Derivats del grec antic al castellà
- Substantius femenins en castellà
- Pronoms en gal·lès
- Substantius femenins en italià