mantenir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /mən.təˈni/
Occidental:  nord-occidental /man.teˈni/
valencià /man.teˈniɾ/, /man.teˈni/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Etimologia: Del llatí manutenēre ‎(«tenir, aguantar amb la mà»), segle XIII.

Verb[modifica]

mantenir trans., pron. ‎(pronominal mantenir-se)

  1. Conservar una cosa en el seu estat, sense que s'alteri.
  2. Donar continuïtat, prosseguir una acció o actitud començada.
  3. Sustentar a algú amb els mitjans bàsics per viure.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: mantinc, manté, mantenim

Relacionats[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]