nodrir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /nuˈðɾi/
balear /noˈðɾi/, /nuˈðɾi/
Occidental:  nord-occidental /noˈðɾi/, /nuˈðɾi/
valencià /noˈðɾiɾ/, /nuˈðɾi/

Verb[modifica]

nodrir trans.

  1. Proporcionar l’aliment necessari.
  2. Fomentar una idea, un sentiment.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: nodreixo, nodreix, nodrim

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: no·drir (2)

Vegeu també[modifica]


Català antic
[modifica]

Verb[modifica]

nodrir

  1. nodrir
    «Lo bisbe d' Osca, lo cal nós havíem nodrit e feit nodrir d' infantea a ençà, e ·l cal per nós era pujat a l' honrat benefici de bisbalia.» (Jaume I, Llibre dels fets, s. XIII)

Conjugació[modifica]

Variants[modifica]

Vegeu també[modifica]