amoïnar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ə.mu.iˈna/
balear /ə.mo.iˈna/, /ə.mu.iˈna/
Occidental:  nord-occidental /a.mo.iˈna/
valencià /a.mo.iˈnaɾ/, /a.mo.iˈna/

Verb[modifica]

amoïnar trans., pron. ‎(pronominal amoïnar-se)

  1. Pertorbar els sentits a algú.
  2. Molestar, cansar a algú.
  3. (pronominal) Cansar-se, preocupar-se, per esbrinar alguna cosa.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: amoïno, amoïna, amoïnem

Derivats[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]