vos

De Viccionari
Potser volíeu: -vos, VOS, Vos, vós


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): (àton)
Oriental:  central /bus/
balear /vos/, /vus/
Occidental:  nord-occidental /bos/
valencià /vos/, /bos/
  • Etimologia: Del llatí vōs.

Pronom[modifica]

vos pl. ‎(plena, reduïda -us, reforçada us)

  1. Forma feble plena de vosaltres.
  2. (antic, valencià i balear) us (davant del verb)
    Vos vendrem a veure en poder.
    (balear)

Relacionats[modifica]

Notes d'ús[modifica]

  • S'usa de forma enclítica darrere del verb separat amb un guionet.
  • Pren la forma reduïda us darrere de vocal excepte u.
  • Col·loquialment es redueix a 's seguit d’un altre pronom: «fixeu-vos-hi > fixeu’s-hi»
  • Antigament era usat en qualsevol posició dins la frase.


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /ˈbos/, meridional /ˈboh/
Americà: alt /ˈbos/, baix /ˈboh/, austral /ˈbos/
  • Rimes: -os
  • Etimologia: Del llatí vōs.

Pronom[modifica]

vos

  1. (antic) vós, vostè
    Iré con vos.
    Aniré amb vós.
  2. (Amèrica) tu
    Vos sabés lo que quiero decir.
    Tu saps el que vull dir.


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /woːs/
  • Etimologia: Del protoitàlic *wōs, del protoindoeuropeu *yū́.

Pronom[modifica]

vos

  1. vosaltres
  2. vos

Derivats[modifica]

Declinació[modifica]

declinació
cas SINGULAR
NOMINATIU vōs
VOCATIU vōs
ACUSATIU vōs
GENITIU vestrī, vestrum
DATIU vōbīs
ABLATIU vōbīs


Occità
[modifica]

Pronom[modifica]

vos

  1. vós
  2. us