vell

De Viccionari
Potser volíeu: VELL


Català
[modifica]

Oriental:  central /ˈbeʎ/, balear /ˈvej/
Occidental:  nord-occidental /ˈbeʎ/
valencià /ˈveʎ/, /ˈbeʎ/
Informal:  iodització central /ˈbej/
  • Rimes: -eʎ
  • Homòfon: bell
  • Etimologia: [1] Del llatí vulgar *veclus, síncope de vetulus, diminutiu de vetus, segle XIII.
  • Etimologia: [2] En l’àmbit tèxtil, variant de velló, en darrera instància del llatí vellus.

Adjectiu[modifica]

vell m. ‎(femení vella, plural masculí vells, plural femení velles)

  1. De llarga vida, gran.
  2. Referit a objectes, antic o espatllat.

Sinònims[modifica]

Antònims[modifica]

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

vell m. ‎(plural vells, femení vella)

  1. Persona d’edat avançada.

Nom[modifica]

vell m. ‎(plural vells)

  1. (tèxtil) velló

Relacionats[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Anagrama: llev (revers)

Vegeu també[modifica]