nom
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Català[modifica]
Nom[modifica]
nom m. (plural noms)
- (lingüística) Substantiu, categoria gramatical que designa éssers, accions, estats o conceptes.
- Apel·latiu personal.
Sinònims[modifica]
Derivats[modifica]
Compostos i expressions[modifica]
- nom comú: Nom que es refereix a qualsevol dels elements que compleixen la mateixa definició.
- nom propi: Nom que, en contraposició a nom comú, es refereix a un element concret. La inicial cal escriure-la en majúscula.
- dir el nom del porc: insultar.
- gastar el nom
Relacionats[modifica]
Traduccions[modifica]
Substantiu
Apel·latiu personal
|
|
Verb[modifica]
nom
- primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de nòmer
- tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present d'indicatiu de nòmer
Miscel·lània[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Article corresponent a la
Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
- Vegeu el Diccionari de sinònims de Softcatalà-OpenThesaurus: nom
Francès[modifica]
- Pronúncia: /nɔ̃/
- Etimologia: Del llatí nōmen.
Nom[modifica]
nom m. (plural noms)
- nom (substantiu, apel·latiu).
Relacionats[modifica]
Compostos i expressions[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Article corresponent a la
Viquipèdia en francès
- Entrada «nom» al Trésor de la langue française informatisé (TLFi).
Maltès[modifica]
- Pronúncia: /nɔm/
- Etimologia: Potser del català nom.
Nom[modifica]
nom m. (plural nomi)
Occità[modifica]
Nom[modifica]
nom m. (plural noms)
- nom (substantiu, apel·latiu)
Compostos i expressions[modifica]
Variants[modifica]
Categories:
- Derivats del llatí al català
- Substantius masculins en català
- Lingüística en català
- Verbs en primera persona del singular del present d'indicatiu en català
- Verbs en tercera persona del singular del present d'indicatiu en català
- Autologismes en català
- Derivats del llatí al francès
- Substantius masculins en francès
- Derivats del català al maltès
- Substantius en maltès
- Substantius en occità