nomen
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Potser volíeu: nomèn
Català[modifica]
Verb[modifica]
no·men
Llatí[modifica]
- Pronúncia: /ˈnoː.mɛn/
- Etimologia: En llatí arcaic *gnomen, de (g)nosco («conèixer») amb el sufix -men; procedent del protoindoeuropeu *h₁nḗh₃-.
Nom[modifica]
nōmen n. (genitiu nōminis)
3a declinació -, -is (tema cons.) | ||
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | nōmen | nōmina |
Vocatiu | nōmen | nōmina |
Acusatiu | nōmen | nōmina |
Genitiu | nōminis | nōminum |
Datiu | nōminī | nōminibus |
Ablatiu | nōmine | nōminibus |
Derivats[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.321