mirar

De Viccionari
Potser volíeu: MIRAR


Català
[modifica]

Oriental:  /miˈɾa/
Occidental:  nord-occidental /miˈɾa/, valencià /miˈɾaɾ/

Verb[modifica]

mirar trans., pron., intr. ‎(pronominal mirar-se, mirar-s'hi)

  1. Fixar l'atenció visual.
  2. Comprovar.
    Mira si m'he deixat l'aixeta oberta, si us plau!
  3. Intentar.
    Miraré d'arreglar-ho.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: miro, mira, mirem

Derivats[modifica]

Notes[modifica]

Combinat amb pronoms col·loquialment sovint es redueix: mira-te’l > mi-te’l.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Català antic
[modifica]

Verb[modifica]

mirar

  1. mirar

Conjugació[modifica]