rapar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /rəˈpa/
Occidental:  nord-occidental /raˈpa/, valencià /raˈpaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: rapà
  • Etimologia: Del gòtic *𐌷𐍂𐌰𐍀𐍉𐌽 ‎(hrapōn, «arrencar»), segle XIV.

Verb[modifica]

rapar trans., intr.

  1. Tallar, o fer-se tallar, els cabells arran.
  2. (mallorquí, menorquí, alguerès) esgarrapar

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: rapo, rapa, rapem

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Falsos amics[modifica]

  • Anglès: rape ‎(«violar»)

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Occità
[modifica]

  • Etimologia: Del llatí rapere i del gòtic *𐌷𐍂𐌰𐍀𐍉𐌽 ‎(hrapōn, «estirar»).

Verb[modifica]

rapar

  1. aferrar
  2. arrencar, prendre, llevar
  3. rapar, afaitar