content

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /kunˈten/
balear /konˈtent/, /kunˈten/
Occidental:  nord-occidental /konˈten/
valencià /konˈtent/, /konˈten/
  • Rimes: -ent
  • Etimologia: Del llatí contentus ‎(«contingut, satisfet, content»), participi del verb contenir, segle XIV.

Adjectiu[modifica]

content m. ‎(femení contenta, plural masculí contents, plural femení contentes)

  1. Feliç i satisfet.

Derivats[modifica]

Sinònims[modifica]

Compostos i expressions[modifica]

Traduccions[modifica]

Verb[modifica]

content

  1. (balear, alguerès) primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de contentar

Variants[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·tent (2)


Català antic
[modifica]

Verb[modifica]

content

  1. primera persona singular (io, yo, jo) del present d'indicatiu de contentar
  2. primera persona singular (io, yo, jo) del present de subjuntiu de contentar
  3. tercera persona singular (él, eyl, ell) del present de subjuntiu de contentar
  4. tercera persona singular (él, eyl, ell) de l'imperatiu de contentar


Anglès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈkɒn.tɛnt/ àudio (EUA) 
  • Etimologia: Adjectiu: del francès mitjà content, del llatí contentus ‎(«contingut, satisfet»).
  • Etimologia: Nom: de l'anglès mitjà content, del llatí contentus ‎(«contingut»), segle XIV.

Adjectiu[modifica]

content ‎(comparatiu more content, superlatiu most content)

  1. content

Nom[modifica]

content ‎(plural contents)

  1. contingut