acollonir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ə.ku.ʎuˈni/
balear /ə.ko.joˈni/, /ə.ku.juˈni/
Occidental:  nord-occidental /a.ko.ʎoˈni/
valencià /a.ko.ʎoˈniɾ/, /a.ko.ʎoˈni/

Verb[modifica]

acollonir trans., pron. ‎(pronominal acollonir-se)

  1. (vulgarisme) Acovardir, intimidar.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: acolloneixo, acolloneix, acollonim

Variants[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: a·co·llo·nir (4)

Vegeu també[modifica]