gens
Potser volíeu: Gens
Català[modifica]
Adverbi[modifica]
gens
- Absència de quantitat respecte d'una totalitat anterior.
- No n'hi ha gens. No queda gens de sucre.
- (interrogatiu, condicional) Quantitat mínima d'una suposició.
- Si fa gens de fred, et posaràs malalt. Et queda gens de sal?
Notes[modifica]
Aplicat a un substantiu va seguit sempre de la preposició de.
Compostos i expressions[modifica]
Relacionats[modifica]
- cap (coses comptables)
Traduccions[modifica]
Absència de quantitat, frase negativa
- Anglès: not at all (en)
- Castellà: nada (es)
- Francès: nullement (fr), pas du tout (fr)
- Italià: affatto (it)
Quantitat mínima condicional o interrogativa
Nom[modifica]
gens m. pl.
- forma plural de gen
Vegeu també[modifica]
Francès[modifica]
- Pronúncia: /ʒɑ̃/
Nom[modifica]
gens m. f. (plurale tantum)
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ɡɛns/
- Etimologia: De l'arrel protoindoeuropea ǵenh₁- («enerar»)
Nom[modifica]
gēns f. (genitiu gentis)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | gēns | gentēs |
Vocatiu | gēns | gentēs |
Acusatiu | gentem | gentēs |
Genitiu | gentis | gentium |
Datiu | gentī | gentibus |
Ablatiu | gente | gentibus |