alter
Català[modifica]
Verb[modifica]
alter
Miscel·lània[modifica]
Alemany[modifica]
- Pronúncia: /ˈaltɐ/ ⓘ
Adjectiu[modifica]
alter
- forma declinada de alt
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈaɫ.tɛr/
- Etimologia: Del protoidoeuropeu *h₂élterosdew- («de dos el segon»).
Adjectiu[modifica]
alter m., altera f., alterum n.
Declinació[modifica]
Primera i segona declinació, -er, -era, -erum, amb genitiu i datiu irregulars.
Cas | Singular | Plural | |||||
Masculí | Femení | Neutre | Masculí | Femení | Neutre | ||
Nominatiu | alter | altera | alterum | alterī | alterae | altera | |
Vocatiu | alter | altera | alterum | alterī | alterae | altera | |
Acusatiu | alterum | alteram | alterum | alterōs | alterās | altera | |
Genitiu | alterīus | alterōrum | alterārum | alterōrum | |||
Datiu | alterī | alterīs | |||||
Ablatiu | alterō | alterā | alterō | alterīs |