2a decl.
| Tema |
-o- |
| Genitiu |
-i |
Els mots llatins de la segona declinació es divideixen en tres grups segons la terminació del nominatiu singular: -us, -er, -um. El genitiu és -i.
El noms de ciutats o illes i algun substantiu, com humus, presenten el cas locatiu amb la desinència -i. Indica el lloc on passa alguna cosa o allà on un es troba: Lugduni, a Lió; humi, a terra.
El gènere dels substantius en -us és majoritàriament masculí. Són femenins els noms d'arbres (pinus), els topònims (Aegyptus) i humus. Són neutres vulgus, virus i pelagus.
Particularitats:
- Els noms en -ius contreuen el vocatiu singular en -i. En l'època clàssica, abans d'August, també es contreia el genitiu singular.
- És irregular deus per contraccions en el plural i sense vocatiu singular.
- Alguns noms, com locus, tenen doble plural: loci, locorum m., llocs; loca, locorum n., comarca.
- Els neutres pelagus, virus i vulgus no tenen plural i es declinen com els neutres en -um.
- Alguns noms, com sestertius i modius (generalment paraules força antigues o de més de tres síl·labes), mantenen el genitiu plural arcaic en -um.
Paradigmes:
populus, -i
| Cas | Singular | Plural |
| Nominatiu |
populus | populī |
| Vocatiu |
popule | populī |
| Acusatiu |
populum | populōs |
| Genitiu |
populī | populōrum |
| Datiu |
populō | populīs |
| Ablatiu |
populō | populīs |
|
filius, -i
| Cas | Singular |
| Nominatiu |
filius |
| Vocatiu |
fili |
| Acusatiu |
filium |
| Genitiu |
filiī |
| Datiu |
filiō |
| Ablatiu |
filiō |
|
deus, -i
| Cas | Plural |
| Nominatiu |
deī/diī/dī |
| Vocatiu |
deī/diī/dī |
| Acusatiu |
deōs |
| Genitiu |
deōrum/deum |
| Datiu |
deīs/diīs/dīs |
| Ablatiu |
deīs/diīs/dīs |
|
Tots són de gènere masculí.
Particularitats:
- La majoria de noms en -er perden la -e- del nominatiu i vocatiu singular en la resta de casos.
- Alguns, però, la conserven: puer, socer, gener, vesper, adulter. Són mots formats per reducció i assimilació que ja tenien la -e- etimològica: pueros>puers>puer
- Vir, viri i els seus compostos (triumvir) es declinen com -er mantenint la vocal.
Paradigmes:
ager, agri
| Cas | Singular | Plural |
| Nominatiu |
ager | agrī |
| Vocatiu |
ager | agrī |
| Acusatiu |
agrum | agrōs |
| Genitiu |
agrī | agrōrum |
| Datiu |
agrō | agrīs |
| Ablatiu |
agrō | agrīs |
|
puer, pueri
| Cas | Singular | Plural |
| Nominatiu |
puer | puerī |
| Vocatiu |
puer | puerī |
| Acusatiu |
puerum | puerōs |
| Genitiu |
puerī | puerōrum |
| Datiu |
puerō | puerīs |
| Ablatiu |
puerō | puerīs |
|
vir, viri
| Cas | Singular | Plural |
| Nominatiu |
vir | virī |
| Vocatiu |
vir | virī |
| Acusatiu |
virum | virōs |
| Genitiu |
virī | virōrum/virum |
| Datiu |
virō | virīs |
| Ablatiu |
virō | virīs |
|
Tots són de gènere neutre.
Particularitats:
- Els noms en -ium solien contraure el genitiu singular en -i en l'època clàssica abans d'August.
Paradigmes:
templum, -i
| Cas | Singular | Plural |
| Nominatiu |
templum | templa |
| Vocatiu |
templum | templa |
| Acusatiu |
templum | templa |
| Genitiu |
templī | templōrum |
| Datiu |
templō | templīs |
| Ablatiu |
templō | templīs |
|
adverbium, adverbi
| Cas | Singular |
| Nominatiu |
adverbium |
| Vocatiu |
adverbium |
| Acusatiu |
adverbium |
| Genitiu |
adverbiī/adverbī |
| Datiu |
adverbiō |
| Ablatiu |
adverbiō |
|
virus, -i n.
| Cas | Singular |
| Nominatiu |
virus |
| Vocatiu |
virus |
| Acusatiu |
virus |
| Genitiu |
virī |
| Datiu |
virō |
| Ablatiu |
virō |
|