secular

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /sə.kuˈɫar/, balear /sə.kuˈɫa/
Occidental:  /se.kuˈɫaɾ/
  • Rimes: -aɾ
  • Etimologia: Del llatí saecularis ‎(«del segle»), segle XVII.

Adjectiu[modifica]

secular inv. ‎(plural seculars)

  1. Que esdevé un cop cada segle.
  2. Relatiu o pertanyent al segle.
  3. Que té molts segles d'edat o que té una durada de més d'un segle.
  4. (religió) Dit dels sacerdots o clergues catòlics compromesos amb el segle en què viuen, en oposició als clergues regulars, els quals viuen en monestirs apartats del món.
  5. (religió) terrenal, mundà, no espiritual

Sinònims[modifica]

Antònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Anglès
[modifica]

Adjectiu[modifica]

secular ‎(comparatiu more secular, superlatiu most secular)

  1. secular


Castellà
[modifica]

Peninsular: /se.kuˈlaɾ/
Americà: alt /s(e).kuˈlaɾ/, baix /se.kuˈlaɾ/

Adjectiu[modifica]

secular inv. ‎(plural seculares)

  1. secular

Sinònims[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: se·cu·lar (3)
  • Heterograma de 7 lletres (acelrsu)

Vegeu també[modifica]

  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre secular


Gallec
[modifica]

Adjectiu[modifica]

secular inv. ‎(plural seculares)

  1. secular

Sinònims[modifica]