natura
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Català[modifica]
Nom[modifica]
natura f. (plural natures)
- Conjunt de les coses existents i les lleis que les governen.
- A la natura impera la llei del més fort.
- Principi constitutiu d'una cosa, allò en què consisteix el fons d'un ésser.
- Aquest home és de natura covard.
Derivats[modifica]
Compostos i expressions[modifica]
Sinònims[modifica]
Traduccions[modifica]
Conjunt de les coses existents
|
|
Principi constitutiu d'una cosa
Miscel·lània[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Article corresponent a la
Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, Optimot
- natura. Diccionari d'educació. Informació cedida per TERMCAT.
Castellà[modifica]
Nom[modifica]
natura f. (plural naturas)
Sinònims[modifica]
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: na·tu·ra (3)
Llatí[modifica]
Nom[modifica]
nātūra f. (genitiu nātūrae)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | nātūra | nātūrae |
Vocatiu | nātūra | nātūrae |
Acusatiu | nātūram | nātūrās |
Genitiu | nātūrae | nātūrārum |
Datiu | nātūrae | nātūrīs |
Ablatiu | nātūrā | nātūrīs |