Vés al contingut

gemegar

De Viccionari

Català

[modifica]
Oriental: /ʒə.məˈɣa/
Occidental: nord-occidental /d͡ʒe.meˈɣa/
valencià /d͡ʒe.meˈɣaɾ/, /d͡ʒe.meˈɣa/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: gemegà
  • Etimologia: Del llatí *gemicāre, del clàssic gemere, segle XIII.

Verb

[modifica]

gemegar intr.

  1. Emetre gemecs per dolor, pena o plaer.

Conjugació

[modifica]

Paradigmes de flexió: gemego, gemega, gemeguem
Vocal rizotònica: /e/

Variants

[modifica]

Sinònims

[modifica]

Derivats

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]

Vegeu també

[modifica]