ganivet
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Potser volíeu: GANIVET
Català[modifica]

Ganivet (estri) sobre un plat
- Pronúncia(i):
- Oriental: central /ɡə.niˈβɛt/, balear /ɟə.niˈvət/, /ɡə.niˈvɛt/
- Occidental: nord-occidental /ɡa.niˈβet/, valencià /ɡa.niˈvet/, /ɡa.niˈβet/
- Rimes: -ɛt
|
(fitxer) |
- Etimologia: Del català antic canivet, segle XIV, diminutiu d’un antic *canif, del fràncic *knif.
Nom[modifica]
ganivet m. (plural ganivets)
- Estri destinat a tallar, en especial el menjar, i de vegades també a punxar, que consta d'un mànec i d'una part en serra o esmolada.
- navalla (mol·lusc)
Variants[modifica]
Sinònims[modifica]
Derivats[modifica]
Traduccions[modifica]
Estri destinat a tallar
|
|
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: ga·ni·vet (3)
- Heterograma de 7 lletres (aegintv)
- Anagrames: gavinet, gitaven, negativ, viatgen
Vegeu també[modifica]
- Article corresponent a la
Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, GDLC, DCVB
- Petit Atles Lingüístic del Domini Català