envalentir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /əm.bə.ɫənˈti/, balear /əɱ.və.ɫənˈti/
Occidental:  nord-occidental /em.ba.ɫenˈti/
valencià /eɱ.va.ɫenˈtiɾ/, /em.ba.ɫenˈti/

Verb[modifica]

envalentir trans., pron. ‎(pronominal envalentir-se)

  1. Fer valent.
  2. (pronominal) Agafar valentia.

Conjugació[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: en·va·len·tir (4)
  • Anagrama: ventilaren

Vegeu també[modifica]