conhortar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ku.nurˈta/
balear /ko.noɾˈta/, /ku.nurˈta/
Occidental:  nord-occidental /ko.norˈta/
valencià /ko.noɾˈtaɾ/, /ko.noɾˈta/

Verb[modifica]

conhortar trans., pron. ‎(pronominal conhortar-se)

  1. Animar o exhortar algú que està abatut.
  2. (pronominal) Consolar-se o conformar-se.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: conhorto, conhorta, conhortem
Vocal rizotònica: /ɔ/

Variants[modifica]

Antònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·hor·tar (3)

Vegeu també[modifica]