concagar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental: central /kuŋ.kəˈɣa/, balear /koŋ.cəˈʝa/, /kuŋ.kəˈɣa/
Occidental: nord-occidental /koŋ.kaˈɣa/, valencià /koŋ.kaˈɣaɾ/
Informal: manacorí /koŋ.сi'ɟa/

Verb[modifica]

concagar trans., pron. ‎(pronominal concagar-se)

  1. (sovint pronominal) Embrutar cagant.
  2. (figurat i vulgarisme) Acovardir molt.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: concago, concaga, concaguem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·ca·gar (3)

Vegeu també[modifica]


Occità antic
[modifica]

Verb[modifica]

concagar

  1. cagar