bordar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /burˈda/
balear /boɾˈða/, /burˈða/
Occidental:  nord-occidental /borˈða/, valencià /boɾˈðaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: bordà
  • Etimologia: Variant de bornar, del fràncic *bihurdan ‎(«lluitar en un born»).

Verb[modifica]

bordar intr.

  1. Lladrar de forma amenaçadora.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: bordo, borda, bordem
Vocal rizotònica: /o/

Traduccions[modifica]

Falsos amics[modifica]

  • Castellà: bordar ‎(«brodar»)

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bor·dar (2)
  • Anagrama: brodar

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

  • Pronúncia(i): \boɾˈðaɾ\
  • Rimes: -aɾ
  • Etimologia: Del germànic *bruzdan.

Verb[modifica]

bordar ‎(present bordo, passat bordé, futur bordaré)

  1. brodar

Conjugació[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bor·dar (2)