φωνή

Grec antic

• Pronúncia: /pʰɔː.nɛ᷄ː/
• Etimologia: De l'arrel protoindoeuropea *bʰeh₂- ‎(«parlar»).

Nom

φωνή ‎(phōnḗ) f. ‎(genitiu φωνῆς)

1. so
2. veu humana
3. parla, discurs, llenguatge
4. crit d'animal

Derivats

• φωνέω ‎(phōnéō)
• φωνίον ‎(phōníon) (diminutiu)
• φωνίς ‎(phōnís) (diminutiu)
• φωνομαχία ‎(phōnomakhía)