Vés al contingut

testis

De Viccionari

Català

[modifica]

Verb

[modifica]

testis

  1. Segona persona del singular (tu) del present de subjuntiu del verb testar.

Llatí

[modifica]
  • Pronúncia(i): /ˈtɛs.tɪs/

testis m. f. (genitiu testis)

  1. testimoni
    Facies quum bona teste caret.
    Ningú és testimoni de la seva bellesa.
    Caelum teste vocat.
    Prendre el cel com a testimoni.

Declinació

[modifica]
3a declinació -, -is (tema i)
Cas Singular Plural
Nominatiu testis testēs
Vocatiu testis testēs
Acusatiu testem testēs
Genitiu testis testium
Datiu testī testibus
Ablatiu teste testibus


testis m. (genitiu testis)

  1. (Terminologia Anatomica) testicle

Declinació

[modifica]
3a declinació -, -is (tema i)
Cas Singular Plural
Nominatiu testis testēs
Vocatiu testis testēs
Acusatiu testem testēs
Genitiu testis testium
Datiu testī testibus
Ablatiu teste testibus


Sinònims

[modifica]

testīs

  1. datiu plural de testum
  2. ablatiu plural de testum

testīs

  1. datiu plural de testa
  2. ablatiu plural de testa