stolo
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈstɔ.loː/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *stel- («establir»).
Nom[modifica]
stolō m. (genitiu stolōnis)
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | stolō | stolōnēs |
Vocatiu | stolō | stolōnēs |
Acusatiu | stolōnem | stolōnēs |
Genitiu | stolōnis | stolōnum |
Datiu | stolōnī | stolōnibus |
Ablatiu | stolōne | stolōnibus |
vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.119-120