pix

De Viccionari


Català
[modifica]

Verb[modifica]

pix

  1. (balear, alguerès) primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de pixar

Variants[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Anagrama: xip (revers)


Anglès
[modifica]

  • Pronúncia: /pɪks/

Nom[modifica]

pix

  1. forma plural de pic


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /pɪks/
  • Etimologia: Del protoindoeuropeu *pik («brea, negre»). Isidor de Sevilla el relaciona etimmològicament amb pinus ‎(«pi»), per l'origen botànic de la brea, vegeu picea ‎(«arbre de la brea»).

Nom[modifica]

pix f. ‎(genitiu picis)

  1. brea
    Ipsa vides caelum pice nigrius.
    Aquest cel que veus és negre com la brea.

Declinació[modifica]

3a declinació -, -is (tema cons.)
Cas Singular Plural
Nominatiu pix picēs
Vocatiu pix picēs
Acusatiu picem picēs
Genitiu picis picium
Datiu picī picibus
Ablatiu pice picibus