piri
Potser volíeu: pirí
Català[modifica]
Verb[modifica]
piri
- primera persona del singular (jo) del present de subjuntiu del verb pirar
- tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present de subjuntiu del verb pirar
- tercera persona del singular (ell, ella, vostè) de l'imperatiu del verb pirar
Romaní[modifica]
- Etimologia: Del sànscrit पिठरिका (piṭharikā, «pot»).
Nom[modifica]
piri f.
Sinònims[modifica]
Derivats[modifica]
- pirenqo («oller»)
Descendents[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Cizmich, Perseo; Adiego, Ignasi-Xavier. Rromani ćhib - Diccionari romaní-català / català-romaní. Círculo Rojo, 2022. ISBN 978-84-1155-225-7.
- Vekerdi, József. Dictionary of Gypsy Dialects in Hungary. Budapest: Terebess Kiadó, 2000.