ordre

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /ˈor.dɾə/, occidental /ˈoɾ.ðɾe/
  • Etimologia: Variant de l'antic orde, segle XVI.

Nom[modifica]

ordre m. ‎(plural ordres)

  1. Distribució o organització de les coses segons un criteri concret.
  2. Estat en què una societat es considera estable respecte la normativa implícita o explicita del govern actual.

Sinònims[modifica]

  • orde (occidental, balear)

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

ordre f. ‎(plural ordres)

  1. Manament o prescripció d’una autoritat.
  2. (informàtica) Instrucció sobre una unitat de control.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: or·dre (2)
  • Anagrama: roder

Vegeu també[modifica]


Danès
[modifica]

Nom[modifica]

ordre c.

  1. ordre, petició