insigne
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Català[modifica]
- Pronúncia:
- Oriental: central /inˈsiŋ.nə/, balear /inˈsiɡ.nə/
- Occidental: nord-occidental /inˈsiŋ.ne/, valencià /inˈsiɡ.ne/
- Etimologia: Del llatí insignis, segle XIV.
Adjectiu[modifica]
in·sig·ne inv. (plural insignes)
- De fama reputada.
Sinònims[modifica]
Traduccions[modifica]
Traduccions: insigne
Vegeu també[modifica]
Castellà[modifica]
- Pronúncia: inˈsiɡ.ne/
Adjectiu[modifica]
in·sig·ne inv. (plural insignes)
Francès[modifica]
Adjectiu[modifica]
insigne inv. (plural insignes)
- "Certains des crânes les plus recherchés sont ceux ayant appartenu à des personnages insignes réputés pour leur grande spiritualité."[1]
Sinònims[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Per a més informació vegeu l'entrada insigne al Trésor de la langue française informatisé
- ↑ Philippe Charlier. Médecin des morts, 2008. París: Fayard, 2006, 49. ISBN 978-2-213-62722-9.
Italià[modifica]
- Pronúncia: /inˈsiɲ.ɲe/
Adjectiu[modifica]
in·sì·gne inv. (plural insigni)
Llatí[modifica]
- Pronúncia: /ˈɪn.sɪ.ŋnɛ/
- Etimologia: Derivat de īnsignis.
Nom[modifica]
īnsigne n. (genitiu īnsignis)
3a declinació -, -is (tema i) | ||
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | īnsigne | īnsignia |
Vocatiu | īnsigne | īnsignia |
Acusatiu | īnsigne | īnsignia |
Genitiu | īnsignis | īnsignium |
Datiu | īnsignī | īnsignibus |
Ablatiu | īnsignī | īnsignibus |
Adjectiu[modifica]
īnsigne
Categories:
- Derivats del llatí al català
- Mots en català documentats des del segle XIV
- Adjectius en català
- Adjectius invariables en català
- Adjectius en castellà
- Adjectius invariables en castellà
- Derivats del llatí al francès
- Adjectius en francès
- Adjectius invariables en francès
- Adjectius en italià
- Adjectius invariables en italià
- Substantius en llatí
- Formes d'adjectius en llatí