implorar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental: central /im.pɫuˈɾa/, balear /im.pɫoˈɾa/, /im.pɫuˈɾa/
Occidental: nord-occidental /im.pɫoˈɾa/, valencià /im.pɫoˈɾaɾ/

Verb[modifica]

implorar trans.

  1. Demanar amb precs o plors alguna cosa.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: imploro, implora, implorem
Vocal rizotònica: /ɔ/

Derivats[modifica]

Relacionats[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: im·plo·rar (3)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Verb[modifica]

implorar trans. ‎(present imploro, passat imploré, futur imploraré)

  1. implorar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: im·plo·rar (3)