gitar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ʒiˈta/
Occidental:  nord-occidental /d͡ʒiˈta/, valencià /d͡ʒiˈtaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: gità
  • Etimologia: Del llatí vulgar *jectāre, segle XII, de jactāre, freqüentatiu de jacere ‎(«llançar, jeure»). Mantingut en català septentrional per influència de l’occità gitar, i en alguerès per influència del gal·lurès ghjittà. En català occidental va substituir l’antic colgar.

Verb[modifica]

gitar trans., pron. ‎(pronominal gitar-se)

  1. Llançar, tirar.
  2. (antic, central) vomitar
  3. (pronominal, occidental) Ficar-se al llit, colgar-se.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: gito, gita, gitem

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Polonès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈɡi.tar/

Nom[modifica]

gitar

  1. genitiu plural de gitara

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: gi·tar (2)