ferm
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Català[modifica]
- Pronúncia(i):
- Oriental: central /ˈfɛrm/, balear /ˈfəɾm/, /ˈfɛrm/
- Occidental: /ˈfeɾm/
- Etimologia: Del llatí firmus, segle XIII.
Adjectiu[modifica]
ferm m. (femení ferma, plural masculí ferms, plural femení fermes)
- Que està ben subjectat i és difícil de fer trontollar.
- Sense vacil·lacions, de creences consolidades.
- Amb seguretat.
- Parlava amb veu ferma
Compostos i expressions[modifica]
- "terra ferma" = continent
- "de ferm" = intensament
Sinònims[modifica]
Antònims[modifica]
Traduccions[modifica]
Que és difícil de fer trontollar
Adverbi[modifica]
ferm
- Amb intensitat, sense vacil·lació.
- Es manté ferm davant l’adversitat.
- (septentrional, mallorquí) molt
Compostos i expressions[modifica]
Traduccions[modifica]
Vegeu també[modifica]
Maltès[modifica]
- Pronúncia: /fɛrm/
- Etimologia: Del català septentrional o mallorquí ferm
Adverbi[modifica]
ferm