ferm

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ˈfɛrm/
balear /ˈfəɾm/, /ˈfɛrm/
Occidental:  /ˈfeɾm/
  • Etimologia: Del llatí firmus, segle XIII.

Adjectiu[modifica]

ferm m. ‎(femení ferma, plural masculí ferms, plural femení fermes)

  1. Que està ben subjectat i és difícil de fer trontollar.
  2. Sense vacil·lacions, de creences consolidades.
  3. Amb seguretat.
    Parlava amb veu ferma

Compostos i expressions[modifica]

  • "terra ferma" = continent
  • "de ferm" = intensament

Sinònims[modifica]

Antònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Adverbi[modifica]

ferm

  1. Amb intensitat, sense vacil·lació.
    Es manté ferm davant l’adversitat.
  2. (septentrional, mallorquí) molt

Compostos i expressions[modifica]

Traduccions[modifica]

Vegeu també[modifica]


Maltès
[modifica]

  • Pronúncia: /fɛrm/
  • Etimologia: Del català septentrional o mallorquí ferm

Adverbi[modifica]

ferm

  1. molt