bromo

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): central /ˈbɾo.mu/, occidental /ˈbɾo.mo/

Verb[modifica]

bromo

  1. primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de bromar

Variants[modifica]

Miscel·lània[modifica]


Basc
[modifica]

Nom[modifica]

bromo inan. sing.

  1. brom

Relacionats[modifica]

Declinació[modifica]



Castellà
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈbɾo.mo/
  • Rimes: -omo

Nom[modifica]

bromo m. ‎(només en singular)

  1. brom

Relacionats[modifica]

Verb[modifica]

bromo

  1. primera persona del singular (yo) del present d’indicatiu del verb bromar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: bro·mo (2)


Esperanto
[modifica]

Nom[modifica]

bromo ‎(incomptable, acusatiu bromon)

  1. brom

Relacionats[modifica]


Italià
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈbrɔː.mo/

Nom[modifica]

bromo m. ‎(només en singular)

  1. brom

Relacionats[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: brò·mo (2)


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈbroː.moː/

Nom[modifica]

brōmō

  1. datiu singular de brōmum
  2. ablatiu singular de brōmum


Portuguès
[modifica]

Nom[modifica]

bromo m. sing.

  1. brom

Relacionats[modifica]