anar-se'n

Català

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: oriental /əˈnar.sən/, occidental /aˈnaɾ.sen/

Verb

anar-se'n

1. Forma pronominal de anar.

Sinònims

• tocar el dos, fotre el camp

Conjugació

Primera conjugació irregular

Formes no personals							Notes
	simples			compostes
infinitiu	anar-se'n			haver-se'n anat
gerundi	anant-se'n			havent-se'n anat
participi	anat, anada, anats, anades
Formes personals simples
indicatiu	jo	tu	ell/ella/vostè	nosaltres	vosaltres/vós	ells/elles/vostès
present	me'n vaig	te'n vas	se'n va	ens n'anem	us n'aneu	se'n van
					us n'anau		bal, alg
				ens n'anam			bal
imperfet	me n'anava	te n'anaves	se n'anava	ens n'anàvem	us n'anàveu	se n'anaven
passat simple	me n'aní	te n'anares	se n'anà	ens n'anàrem	us n'anàreu	se n'anaren
futur	me n'aniré	te n'aniràs	se n'anirà	ens n'anirem	us n'anireu	se n'aniran
	me n'iré	te n'iràs	se n'irà	ens n'irem	us n'ireu	se n'iran	sept
condicional	me n'aniria	te n'aniries	se n'aniria	ens n'aniríem	us n'aniríeu	se n'anirien
	me n'iria	te n'iries	se n'iria	ens n'iríem	us n'iríeu	se n'irien	sept
subjuntiu	jo	tu	ell/ella/vostè	nosaltres	vosaltres/vós	ells/elles/vostès
present	me'n vagi	te'n vagis	se'n vagi	ens n'anem	us n'aneu	se'n vagin
	me'n vaja	te'n vages	se'n vaja			se'n vagen	occ
imperfet	me n'anés	te n'anessis	se n'anés	ens n'anéssim	us n'anéssiu	se n'anessin
		te n'anesses		ens n'anéssem	us n'anésseu	se n'anessen
	me n'anàs	te n'anassis	se n'anàs	ens n'anàssim	us n'anàssiu	se n'anassin	bal
		te n'anasses		ens n'anàssem	us n'anàsseu	se n'anassen	val, bal (1)
	me n'anara	te n'anares	se n'anara	ens n'anàrem	us n'anàreu	se n'anaren	val
imperatiu	–	tu	ell/ella/vostè	nosaltres	vosaltres/vós	ells/elles/vostès
present	–	vés-te'n	vagi-se'n	anem-nos-en	aneu-vos-en	vagin-se'n
	–				anau-vos-en		bal, alg
	–		vaja-se'n			vagen-se'n	occ
Notes: (1) en baleàric en àmbits restringits i en valencià en registres molt formals.

Formes no normatives o col·loquials

indicatiu	jo	tu	ell/ella/vostè	nosaltres	vosaltres/vós	ells/elles/vostès
present	me'n vai
	me'n vaic
imperfet				ens n'anàvom	us n'anavo		centr, n-occ
	me n'anavi						sept
	me n'anaia	te n'anaies	se n'anaia	ens n'anàiem	us n'anàieu	se n'anaien	n-occ
futur	me n'anaré	te n'anaràs	se n'anarà	ens n'anarem	us n'anareu	se n'anaran	bal, val
	me n'anigueré	te n'anigueràs	se n'aniguerà	ens n'aniguerem	us n'aniguereu	se n'anigueran	alg
condicional	me n'anaria	te n'anaries	se n'anaria	ens n'anaríem	us n'anaríeu	se n'anarien	bal, val
	me n'anigueriva	te n'aniguerives	se n'anigueriva	ens n'aniguerívem	us n'anigueríveu	se n'anigueriven	alg
subjuntiu	jo	tu	ell/ella/vostè	nosaltres	vosaltres/vós	ells/elles/vostès
present	me'n vaiga	te'n vaigues	se'n vaiga			se'n vaiguen
	me'n vaigui	te'n vaiguis	se'n vaigui			se'n vaiguin
	me'n vaigue		se'n vaigue				occ
	me'n vage		se'n vage				occ
				ens n'aniguem	us n'anigueu		alg
imperfet	me n'anessi		se n'anessi				sept, alg
	me n'anessa						centr, n-occ
	me n'aniguessa	te n'aniguesses	se n'anigués	ens n'aniguéssom	us n'aniguéssou	se n'aniguessen	n-occ
	me n'aniguessi	te n'aniguessis	se n'aniguessi	ens n'aniguéssim	us n'aniguéssiu	se n'aniguessin	alg

Formes compostes i perifràstiques

indicatiu	jo	tu	ell/ella/vostè	nosaltres	vosaltres/vós	ells/elles/vostès	verb
perfet	me n'he	te n'has	se n'ha	ens n'hem	us n'heu	se n'han	... anat
				ens n'havem	us n'haveu
passat perifràstic	me'n vaig	te'n vas	se'n va	ens en vam	us en vau	se'n van	... anar
		te'n vares		ens en vàrem	us en vàreu	se'n varen
plusquamperfet	me n'havia	te n'havies	se n'havia	ens n'havíem	us n'havíeu	se n'havien	... anat
passat anterior o perifràstic	me n'haguí	te n'hagueres	se n'hagué	ens n'haguérem	us n'haguéreu	se n'hagueren	... anat
	me'n vaig haver	te'n vas haver	se'n va haver	ens en vam haver	us en vau haver	se'n van haver
		te'n vares haver		ens en vàrem haver	us en vàreu haver	se'n varen haver
futur perfet	me n'hauré	te n'hauràs	se n'haurà	ens n'haurem	us n'haureu	se n'hauran	... anat
condicional perfet	me n'hauria	te n'hauries	se n'hauria	ens n'hauríem	us n'hauríeu	se n'haurien	... anat
	me n'haguera	te n'hagueres	se n'haguera	ens n'haguérem	us n'haguéreu	se n'hagueren
subjuntiu	jo	tu	ell/ella/vostè	nosaltres	vosaltres/vós	ells/elles/vostès	verb
passat perifràstic	me'n vagi	te'n vagis	se'n vagi	ens en vàgim	us en vàgiu	se'n vagin	... anar
	me'n vaja	te'n vages	se'n vaja	ens en vàgem	us en vàgeu	se'n vagen
perfet	me n'hagi	te n'hagis	se n'hagi	ens n'hàgim	us n'hàgiu	se n'hagin	... anat
	me n'haja	te n'hages	se n'haja	ens n'hàgem	us n'hàgeu	se n'hagen
plusquamperfet	me n'hagués	te n'haguessis	se n'hagués	ens n'haguéssim	us n'haguéssiu	se n'haguessin	... anat
		te n'haguesses		ens n'haguéssem	us n'haguésseu	se n'haguessen
	me n'haguera	te n'hagueres	se n'haguera	ens n'haguérem	us n'haguéreu	se n'hagueren
passat anterior perifràstic	me'n vagi haver	te'n vagis haver	se'n vagi haver	ens en vàgim haver	us en vàgiu haver	se'n vagin haver	... anat
	me'n vaja haver	te'n vages haver	se'n vaja haver	ens en vàgem haver	us en vàgeu haver	se'n vagen haver

Paradigmes de flexió: me'n vaig, se'n va, ens n'anem

Miscel·lània

• Anagrama: sanaren

Vegeu també

• Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot