Vés al contingut

untar

De Viccionari

Català

[modifica]
Oriental:  /unˈta/
Occidental:  nord-occidental /unˈta/
valencià /unˈtaɾ/, /unˈta/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: untà
  • Etimologia: Del llatí vulgar *unctare, freqüentatiu de ungere, segle XIV. Doblet del cultisme ungir.

Verb

[modifica]

untar trans., pron. ‎(pronominal untar-se)

  1. Estendre una substància més o menys tova sobre una altra, formant una capa uniforme.

Conjugació

[modifica]

Paradigmes de flexió: unto, unta, untem

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: un·tar (2)
  • Anagrama: runat

Vegeu també

[modifica]

Castellà

[modifica]
Peninsular: septentrional /unˈtaɾ/, meridional \uŋˈtaɾ\
Americà: alt /unˈtaɾ/, baix \uŋˈtaɾ\, austral /unˈtaɾ/

Verb

[modifica]

untar ‎(present unto, passat unté, futur untaré)

  1. untar

Conjugació

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: un·tar (2)