Vés al contingut

spiro

De Viccionari

Llatí

[modifica]
  • Pronúncia(i): /ˈspiː.roː/
  • Etimologia: De l'arrel indoeuropea *(s)peys- («respirar, prosperar»).[1]

Verb

[modifica]

spīrō (1a present?), spīrās (2a present), spīrāre (infinitiu), spīrāvī (perfet), spīrātum (supí)

  1. respirar, jo respiro

Sinònims

[modifica]

Derivats

[modifica]

Vegeu també

[modifica]
  1. Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.983-984