spiro

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈspiː.roː/
  • Etimologia: De l'arrel indoeuropea *(s)peys- («respirar, prosperar»).[1]

Verb[modifica]

spīrō ‎(1a present?), spīrās ‎(2a present), spīrāre ‎(infinitiu), spīrāvī ‎(perfet), spīrātum ‎(supí)

  1. respirar, jo respiro

Sinònims[modifica]

Derivats[modifica]

Vegeu també[modifica]

  1. Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.983-984