secundo

De Viccionari


Català
[modifica]

Verb[modifica]

secundo

  1. primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de secundar


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /sɛˈkʊn.doː/
  • Etimologia: De sequor ‎(«seguir, anar després de»).

Verb[modifica]

secundō ‎(1a present?), secundās ‎(2a present), secundāre ‎(infinitiu), secundāvī ‎(perfet), secundātum ‎(supí)

  1. ajustar, jo ajusto
  2. adaptar, jo adapto
  3. acomodar-se, jo m'acomodo
  4. afavorir, jo afavoreixo

Adjectiu numeral[modifica]

secundō

  1. datiu masculí singular de secundus
  2. datiu neutre singular de secundus
  3. ablatiu masculí singular de secundus
  4. ablatiu neutre singular de secundus