rectus

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈreːk.tʊs/
  • Etimologia: Del verb regō.

Adjectiu[modifica]

rēctus m., rēcta f., rēctum n.

  1. governat, dirigit, guiat
  2. recte

Declinació[modifica]

Primera i segona declinació, -us, -a, -um.

Cas Singular Plural
Masculí Femení Neutre Masculí Femení Neutre
Nominatiu rēctus rēcta rēctum rēctī rēctae rēcta
Vocatiu rēcte rēcta rēctum rēctī rēctae rēcta
Acusatiu rēctum rēctam rēctum rēctōs rēctās rēcta
Genitiu rēctī rēctae rēctī rēctōrum rēctārum rēctōrum
Datiu rēctō rēctae rēctō rēctīs
Ablatiu rēctō rēctā rēctō rēctīs