Vés al contingut

mantega

De Viccionari
Potser volíeu: MANTEGA

Català

[modifica]
Oriental: central /mənˈtɛ.ɣə/, balear /mənˈte.ɣə/
Occidental: /manˈte.ɣa/
  • Rimes: -ɛɡa
  • Etimologia: D’origen preromà hispà desconegut, segle XIII, potser de l’arrel protoindoeuropea *menth₂- («remenar, batre»). Cognat del castellà manteca, del galaicoportuguès manteica i de l’asturià mantega.

mantega f. (plural mantegues)

  1. Producte greixós i sòlid obtingut en batre la nata que conté la llet.

Descendents

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]

Vegeu també

[modifica]

Sard

[modifica]

mantega f.

  1. forma alternativa de manteca («nata»)

Vegeu també

[modifica]
  • Per a més informació vegeu l'entrada al Ditzionàriu in línia de sa Limba e Cultura Sarda sobre mantega
  1. Coromines, Joan; et al. «DECat. V, 437b34-36». A: Diccionari etimològic i complementari de la llengua catalana. Barcelona: Curial Edicions Catalanes, 1980-1991.