mangiare

De Viccionari


Italià
[modifica]

  • Pronúncia(i): /manˈd͡ʒaː.re/
  • Etimologia: De l'occità manjar o del francès antic mangier, tots dos del llatí manducare, segle XII, nominalitzat el segle XIII.

Verb[modifica]

mangiare intr., trans., pron. ‎(pronominal mangiarsi)

  1. menjar

Conjugació[modifica]

Nom[modifica]

mangiare m. ‎(plural mangiari)

  1. menjar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: man·già·re (3)

Vegeu també[modifica]

  • Per a més informació vegeu l'entrada al Treccani sobre mangiare