ludo

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈluː.doː/

Verb[modifica]

lūdō ‎(1a present?), lūdis ‎(2a present), lūdere ‎(infinitiu), lūsī ‎(perfet), lūsum ‎(supí)

  1. jugar, jo jugo, practicar un joc o un esport, jo practico
    «Alea ludere (Ciceró, Philippicae, II, 56)
    Jugar a jocs d'atzar.
  2. divertir-se, jo em diverteixo
    «Ad ludendumne an ad pugnandum?» (Ciceró, De oratore, II, 84)
    Per divertir-nos o per lluitar?
  3. fer mímica, fer teatre, imitar, interpretar
    «Civem bonum ludere (Ciceró, Epistulae ad Familiares, VIII, 9,1)
    Interpretar el paper del bon ciutadà.

Nom[modifica]

lūdō

  1. datiu singular de lūdus
  2. ablatiu singular de lūdus