jus
Català antic[modifica]
- Etimologia: Del llatí vulgar *jūsum, del clàssic deōrsum («avall»).
Adverbi[modifica]
jus
Derivats[modifica]
Vegeu també[modifica]
Llatí[modifica]
Nom[modifica]
jūs n. (genitiu jūris)
- llei, dret
- suc, salsa, brou
- «Tu istic te Haterio jure delectas, ego me hic Hirtiano.» (Ciceró, Epistulae ad familiares IX, 18,3)
- Tu, allà on ets, et deleixes amb la salsa d'Haterius i jo amb la d'Hirtianus.
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | jūs | jūra |
Vocatiu | jūs | jūra |
Acusatiu | jūs | jūra |
Genitiu | jūris | jūrum |
Datiu | jūrī | jūribus |
Ablatiu | jūre | jūribus |
Variants[modifica]
- [1] iūs