instrument

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ins.truˈmen/, balear /ins.truˈment/
Occidental:  nord-occidental /ins.truˈmen/, valencià /ins.truˈment/
  • Rimes: -ent
  • Etimologia: Del llatí instruměntum, format pel prefix in ‎(«cap endins»), amb el terme structus ‎(«construït») i el sufix mentum ‎(«resultat, eina»), segle XIV.

Nom[modifica]

instrument m. ‎(plural instruments)

  1. Objecte fabricat que serveix d'eina per a fer una cosa.
  2. Cadascun dels objectes destinats a produir música.

Derivats[modifica]

instrumental, instrumentació

Sinònims[modifica]

eina, mitjà

Traduccions[modifica]

Verb[modifica]

instrument

  1. (balear) primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de instrumentar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ins·tru·ment (3)

Vegeu també[modifica]


Anglès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈɪnstɹʊmənt/ àudio (EUA) 

Nom[modifica]

instrument ‎(plural instruments)

  1. instrument

Verb[modifica]

instrument ‎(3a persona singular present instruments, gerundi instrumenting, passat i participi instrumented)

  1. instrumentar


Francès
[modifica]

  • Pronúncia: /ɛ̃s.tʁyˈmɑ̃/ àudio 

Nom[modifica]

instrument m. ‎(plural instruments)

  1. instrument
  2. (pilota basca) eina

Sinònims[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • instrument. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].