instrument
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Català[modifica]
- Pronúncia(i):
- Oriental: central /ins.truˈmen/, balear /ins.truˈment/
- Occidental: nord-occidental /ins.truˈmen/, valencià /ins.truˈment/
- Rimes: -ent
- Etimologia: Del llatí instruměntum, format pel prefix in («cap endins»), amb el terme structus («construït») i el sufix mentum («resultat, eina»), segle XIV.
Nom[modifica]
instrument m. (plural instruments)
- Objecte fabricat que serveix d'eina per a fer una cosa.
- Cadascun dels objectes destinats a produir música.
Derivats[modifica]
Sinònims[modifica]
Traduccions[modifica]
Objecte destinat a produir música
|
|
Eina
|
|
Verb[modifica]
instrument
- (balear) primera persona del singular (jo) del present d'indicatiu de instrumentar
Miscel·lània[modifica]
- Síl·labes: ins·tru·ment (3)
Vegeu també[modifica]
- Article corresponent a la
Viquipèdia
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
Anglès[modifica]
- Pronúncia: /ˈɪnstɹʊmənt/
àudio (EUA)
- Pronúncia: /ˈɪnstɹʊmənt/
Nom[modifica]
instrument (plural instruments)
Verb[modifica]
instrument (3a persona singular present instruments, gerundi instrumenting, passat i participi instrumented)
Francès[modifica]
- Pronúncia: /ɛ̃s.tʁyˈmɑ̃/
àudio
- Pronúncia: /ɛ̃s.tʁyˈmɑ̃/
Nom[modifica]
instrument m. (plural instruments)
- instrument
- (pilota basca) eina
Sinònims[modifica]
Vegeu també[modifica]
- instrument. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].