Vés al contingut

inhibir

De Viccionari

Català

[modifica]
Oriental: /i.niˈβi/
Occidental: nord-occidental /i.niˈβi/
valencià /i.niˈbiɾ/, /i.niˈβi/

Verb

[modifica]

inhibir trans., pron. (pronominal inhibir-se)

  1. Impedir a algú que prossegueixi.
  2. Detenir o disminuir la intensitat d’una activitat.
  3. (pronominal) Eludir la intervenció en alguna qüestió.

Conjugació

[modifica]

Paradigmes de flexió: inhibeixo, inhibeix, inhibim

Derivats

[modifica]

Relacionats

[modifica]

Traduccions

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: in·hi·bir (3)

Vegeu també

[modifica]

Català antic

[modifica]

Verb

[modifica]

inhibir

  1. prohibir
  2. inhibir

Conjugació

[modifica]

Vegeu també

[modifica]

Castellà

[modifica]
Peninsular: \i.niˈβiɾ\
Americà: alt /i.niˈbiɾ/, baix \i.niˈβiɾ\

Verb

[modifica]

inhibir trans., pron. (pronominal inhibirse, present inhibo, passat inhibí, futur inhibiré)

  1. inhibir

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: in·hi·bir (3)