desinhibir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /də.zi.niˈβi/
Occidental:  nord-occidental /de.zi.niˈβi/, valencià /de.zi.niˈbiɾ/

Verb[modifica]

desinhibir trans., pron. ‎(pronominal desinhibir-se)

  1. Fer que algú perdi la inhibició, que es comporti amb espontaneïtat.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: desinhibeixo, desinhibeix, desinhibim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: des·in·hi·bir (4)

Vegeu també[modifica]