fundamentum
Llatí[modifica]
Nom[modifica]
fundāmentum n. (genitiu fundāmentī)
- fonament
- «saxa turris, quibus fundamenta continebantur, convellunt» ([1])
- Llevaren les pedres que feien de fonament de la torre que ensorraven
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | fundāmentum | fundāmenta |
Vocatiu | fundāmentum | fundāmenta |
Acusatiu | fundāmentum | fundāmenta |
Genitiu | fundāmentī | fundāmentōrum |
Datiu | fundāmentō | fundāmentīs |
Ablatiu | fundāmentō | fundāmentīs |
Vegeu també[modifica]
- ↑ Juli Cèsar, De Bello Gallico, II, 11.3