feo

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ˈfɛ.u/
balear /ˈfɛ.o/, /ˈfɛ.u/
alguerès /ˈfɛ.u/
Occidental:  /ˈfɛ.o/
  • Rimes: -ɛo
  • Etimologia: Del castellà feo, del llatí foedus, segle XX.

Adjectiu[modifica]

feo m. ‎(femení fea, plural masculí feos, plural femení fees)

  1. (castellanisme, especialment alguerès) lleig

Variants[modifica]

  • feu (alguerès), fei (mallorquí)

Derivats[modifica]

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈfe.o/
  • Rimes: -eo
  • Etimologia: Del llatí foedus, segle XVI.

Adjectiu[modifica]

feo m. ‎(femení fea, plural masculí feos, plural femení feas)

  1. lleig

Descendents[modifica]

  • Català: feo (castellanisme)

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: fe·o (2)

Vegeu també[modifica]

  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre feo