colrar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /kuɫˈra/
balear /koɫˈra/, /kuɫˈra/
Occidental:  nord-occidental /koɫˈra/
valencià /koɫˈraɾ/, /koɫˈra/

Verb[modifica]

colrar trans., pron. ‎(pronominal colrar-se)

  1. Bronzejar, emmorenir la pell.
  2. Recremar-se.
  3. Aplicar colradura sobre una superfície.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: colro, colra, colrem

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]